Alexander Calder - Litho: Derriere le miroir - 1963 - Sold

Litho van Alexander Calder.  Derriere le Miroir uit 1963. Afmetingen blad(enkel): H55.5 x b28cm. Afmetingen voorstelling: H28 x b50cm. Het werk is niet gesigneerd. Met de traditionele middenvouw, zoals uitgegeven.

Bij aankoop kan het werk worden opgehaald in 's-Gravenzande ( vlakbij Den Haag (Scheveningen), Rotterdam en Delft en 5 minuten van het strand). De termijn voor het ophalen , bij vooruitbetaling, is zeer ruim, m.a.w. de koper kan het werk weken of zelfs maanden later ophalen en het zo mogelijk combineren met een bezoek aan één van de bovengenoemde steden of het strand. Het werk kan ook worden verstuurd. Onze verzenddagen zijn dinsdag en donderdag.

Alexander Calder (Lawnton, 22 juli 1898 – New York, 11 november 1976) was een invloedrijke Amerikaanse beeldhouwer die een grote bekendheid verwierf vanwege zijn innovatieve mobilen en monumentale publieke sculpturen. Hij introduceerde beweging, abstractie en surrealistische elementen in zijn werk en bracht daarmee vernieuwing in de kinetische kunst.

Calder stamde uit een beeldhouwersfamilie: zijn grootvader Alexander Milne Calder (afkomstig uit Schotland) heeft de 250 figuren van de Philadelphia City Hall in Philadelphia gebeeldhouwd en ook zijn vader, Alexander Stirling Calder, was een gerenommeerd beeldhouwer. Calder begon als autodidact en vertrok in 1926 naar Parijs. Hier bezocht hij de Académie de la Grande Chaumière en leerde hij avant-gardistische tijdgenoten als Joan Miró, Hans Arp, Piet Mondriaan, Theo van Doesburg en Marcel Duchamp kennen.
In 1929 ontmoette Calder tijdens een reis naar New York zijn toekomstige echtgenote, Louisa James, een achternicht van de schrijver Henry James. Zij trouwden in 1931.
Uit een ontmoeting in 1930 met Piet Mondriaan in diens Parijse studio ontstonden zijn eerste mobiles, die ogenschijnlijk niet aan de wetten van de zwaartekracht onderworpen waren. Met deze mobiles werd hij uiteindelijk bekend en in 1931 had hij zijn eerste grote tentoonstelling in Parijs. Hij was lid van de kunstenaarsgroep Abstraction-Création, die invloed had op zijn ontwikkeling richting abstractie. In 1934 creëerde Calder zijn eerste voor de buitenruimte geconstrueerde mobile. Daarnaast maakte hij zijn eerste grote abstracte beeldhouwwerken. Deze noemde hij op aanraden van Arp "stabiles", om een onderscheid te maken met de mobiles. Voor hem was het belangrijk, daarin gestimuleerd door Marcel Duchamp en anderen, om abstractie en beweging te verbinden. Zo maakte hij naast mobiles, die door luchtcirculatie bewogen werden, door motoren aangedreven beelden. Een dergelijke "stabile" was Verbogen propeller, die vanaf 1970 werd geëxposeerd op het voormalige World Trade Center in New York.
Voor de Wereldtentoonstelling van 1937 in Parijs bouwde hij een kwikfontein ter herinnering aan de slachtoffers van de kwikmijnbouw. De fontein bevindt zich sinds 1976 in het museum Fundació Joan Miró in Barcelona. Ook heeft Calder sieraden vervaardigd.
Calder wordt gerekend tot de belangrijkste vertegenwoordigers van de kinetische kunst. Het levenslange contact met zijn vriend Joan Miró beïnvloedde zijn kunstenaarschap.