Ellen Meuwese - Grote gemengde techniek voorstelling "KOE" van Ellen Meuwese (1948-) gesigneerd - Sold

Kunstenaar: Ellen Meuwese (1948-)
Titel/Voorstelling: " KOE "
Datering: 1996
Medium /Techniek : gemengde techniek op papier
Maten : 60 x 45 cm (voorstelling) en 83 x 63 cm (in lijst)
Gesigneerd: rechtsonder
Conditie : goed

Met twee Hollandse benen staat kunstenaar Ellen Meuwese (1948) op de grond. Haar kleurrijke schilderijen vormen een greep uit het leven. Scharrelende kippen, Zuid-Amerikaanse kotomissies, flamboyante travestieten en Ascot dames veroverden allemaal een plekje in haar kunstzinnige hart. En dat hart is nog niet lang uitgeklopt: “Er valt nog zoveel te schilderen”.

“Als je dat kleine moment niet ziet, zie je niets.” Een hoedje dat een beetje scheef zakt, of een rits die een stukje open staat. Kunstenares Ellen Meuwese zet met snelle en vloeiende bewegingen de kleine, maar bijzondere dingen uit haar directe omgeving neer. Hierin vindt ze al meer dan veertig jaar inspiratie. Toch zit haar missie er nog lang niet op. Haar werk vormt een gekleurde afspiegeling van de wereld om haar heen.

Meuwese schildert het liefst datgene dat uitstijgt boven de grote grijze massa. Sproeten, flaporen en vetrollen, ze vindt ze prachtig. Meuwese: “Die total make-over programma’s op televisie vind ik om te huilen. Laat iedereen alsjeblieft zichzelf blijven! We hoeven niet allemaal hetzelfde te zijn, dat wordt ons alleen maar aangepraat. Juist aan de contrasten in de maatschappij ontlenen wij ons bestaansrecht. Zonder dik is er geen dun en zonder zwerver bestaat er geen rijke vrouw. Ik signaleer deze verschillen en geef ze weer.”

In haar veertig jaar kunstenaarsschap schilderde Meuwese haar kleurrijke beeld van de maatschappij. Soms met veel en andere keren met weinig succes. Haar travestieten raakte ze aan de straatstenen niet kwijt, maar de dikke mensen gingen als warme broodjes over de toonbank. “Mensen hebben een vreemd soort van onverdraagzaamheid. Ordinaire erotiek mag allemaal wel, maar waarom mijn travestieten dan niet?” aldus Meuwese. Toch blijft ze mensen confronteren met de dingen die ze liever niet zien. “Ik schilder wat ik zie en ga daar mee door. Wat anderen daar van vinden, maakt mij niet uit.”