Ko Oosterkerk - Karakteristieke ets uit de serie "Landschappelijk" van Ko Oosterkerk 1928-2012 - Vendu

Kunstenaar :  Ko Oosterkerk 1928-2012

Titel :  " Landschappelijk "
Datering :  1994
Medium / Techniek : droge naald ets op papier
Maten :  12 x 10.5 cm (ets)  en 42 x 32 cm ( in lijst )
Gesigneerd : rechtsonder

Conditie : goed.

Ko Oosterkerk

Nederlandse graficus, schilder van landschappen en non-figuratief

Geboren: 26-2-1928 Velsen

Na zijn studie aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag wijdde Ko Oosterkerk zich in eerste instantie aan de schilderkunst. Begin zestiger jaren besloot hij echter zich alleen nog met grafiek bezig te houden. Kort daarna ontving hij een beurs om in het vermaarde Parijse (grafisch) Atelier 17 te werken, waarna hij al snel de gelegenheid kreeg zijn werk te exposeren.

Belangrijke exposities had hij in o.a. het Groningermuseum (1971), het Van Abbemuseum (1975) en het Stedelijk Museum Amsterdam (1993). Ook ontving hij twee belangrijke internationale kunstprijzen voor zijn werk op de Grafiekbiënnale van Ljubljana en de Biënnale van Krakow.

1998 'Stichting Dr. C. Rijnsdorp Prijs' toegekend voor zijn gehele oeuvre,

1999 Ko Oosterkerk exposeerde op uitnodiging van de Italiaanse stad Monsummano Terme twaalf grafiekbladen op een aparte expositie die tijdens de gelijknamige Grafiekbiënnale plaatsvond. Aan deze speciale expositie in de Villa Renatico Martini aldaar nam ook de Italiaanse graficus Walter Piacesi deel. De jonge Nederlandse kunstenaar Peter Verdonk werd tijdens diezelfde Grafiekbiënnale door Ko Oosterkerk voorgedragen voor de aan die biënnale gekoppelde grafiekprijs.

Ko Oosterkerk maakt hoofdzakelijk droge naalden. Af en toe wijdt hij zich ook wel aan een ets of inkttekening, maar het liefst maakt hij toch een droge naald. Zo op het eerste gezicht valt vooral het strakke, bijna strenge karakter van zijn werk op. Maar vanachter de zwart-witte vlakken en in tussentonen weergegeven banen buitelt de natuur tevoorschijn; krassen, strepen en fijne rafeltjes geven het idee dat die natuur zo ongeveer op springen staat. Daarnaar gevraagd, vertelt hij in zijn werk bijna altijd natuurlijke elementen te integreren. Eindeloze wandelingen langs de stranden van Terschelling, Cadzand en Bretagne voeden hem met indrukken, die hij verwerkt in een voor het overige bijna volledig abstracte grafische beeldtaal. Die verwijzingen naar de natuur zijn minimaal en zelden overeenkomstig de werkelijkheid. Of zoals Jurrie Poot (hoofdconservator Stedelijk Museum Amsterdam) het onlangs nog boven zijn inleiding in de begeleidende catalogus voor de Grafiekbiënnale van Monsummano Terme verwoordde: 'Bijna verborgen, maar toch heel sterk aanwezig'.