Peter van den Braken - Circa 1950 - peinture à l'huile expressionniste - paysage de soirée d'été - signée

• Sfeervol olieverf op doek schilderij met voorstelling van een invallende zomeravond boven een stad of dorp. Karakteristiek pasteus (dik in de verf) expressionisme van de Brabantse schilder peter van den Braken. Rechtsonder in de verf gesigneerd en op de achterzijde getiteld. Het schilderij en de originele lijst verkeren in zeer goede conditie. Doekmaat ca. 30x50cm (HxB).

Peter van den Braken, geboren in 1896 te Eindhoven en aldaar in 1979 overleden, weet op jeugdige leeftijd, dat hij kunstschilder wil worden. Na baantjes als huis- en kerkschilder ontwikkelt hij zich als autodidact, alhoewel de contacten met vader Jan en zoon Anton Kruysen voor zijn artistieke vorming stimulerend zijn geweest. Een succesvolle expositie te Scheveningen in 1922, waar hij door kunstcritici van naam opgemerkt wordt, is het begin van een lange reeks tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Hij is een vrijbuiter die gehecht is aan zijn vrijheid. Op vele plaatsen in Nederland heeft hij gewoond en over de gehele aardbol heeft hij gereisd, waardoor hij een avontuurlijk en rusteloos leven heeft geleid. In hart en nieren is en blijft hij een Brabander die verknocht is aan zijn geboortegrond, hetgeen uit zijn werk - ook wat hij onderweg heeft vervaardigd - blijkt. De schilderijen van Peter van den Braken worden uit kleur gevoelsmatig opgebouwd; compositie, lijnvoering en proporties zijn secundair. Ze ontstaan niet uit directe observatie, maar aan de hand van schetsen of uit de herinnering, zodat detaillering achterwege blijft. Zonder dralen maakt hij vaardig zijn werk, dat fors en onstuimig van karakter is en dat door het direct uit verftubes en met paletmes werken een pasteuze, korrelige structuur heeft, welke zijn handelsmerk is. Het gaat deze `schilderijenboetseerder` vooral om in zijn landschappen en stillevens - portretten heeft hij nauwelijks vervaardigd - een karakteristieke stemming of sfeer op te roepen.

• Van den Braken (Eindhoven 1896 -1979) was een bewonderaar van Vincent van Gogh. De basis van het schilderen leerde hij van Jan Kruysen. Hij leerde zichzelf echter veel van de schildertechnieken. Naast aquarellen en houtsneden schilderde Peter van den Braken als een bezetene.
• Op twaalfjarige leeftijd besloot hij Brabant te verlaten om de wereld rond te reizen naar onder meer Brussel, Kortenhoef, Parijs, Londen en Rome. Een succesvolle tentoonstelling in Scheveningen in 1922 was het begin van een lange reeks tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Zijn pasteuze schilderijen zijn emotioneel opgebouwd uit kleur, compositie, lijnen en verhoudingen zijn secundair. Zonder aarzelen creëert hij vakkundig zijn werk, dat soms fors en onstuimig is. Dit maakt ze tot expressionistisch-impressionistische weergaven. Antoon Coolen zal zo'n tien jaar lang de meeste van zijn tentoonstellingen inleiden omdat de sfeer van de schilderijen aansluit bij zijn eigen literaire werk.
• Later in zijn leven werkte hij enige tijd in Noord-Amerika, Canada en Mexico-Stad. Terug in Nederland werkte hij in Amsterdam, Den Haag en Eindhoven en ten slotte in Sterksel waar een heel centrum naar hem is vernoemd. Dit centrum ging echter failliet in 2020. Hij schilderde voornamelijk landschappen (dorpsgezichten, stadsgezichten en havengezichten) en stillevens, gebaseerd op zijn geheugen en schetsen. Het impulsieve, temperamentvolle en rusteloze karakter van de schilder zorgt ervoor dat zijn werk van wisselende kwaliteit is. Hoewel hij een bekend kunstenaar was, heeft hij ondanks zijn eerlijke kunstenaarschap niet altijd de waardering gekregen die hij verdient.