Peter van den Braken - Norrland - Vendu

Peter van den Braken (1896-1979). Norrland. Landschap in het noordelijkste deel van Zweden. Olieverf op doek. Gesigneerd en op de achterzijde geschreven: Norrland.


Petrus Anthonius (Peter) van den Braken (Eindhoven, 25 september 1896 - aldaar, 11 januari 1979) was een Nederlandse figuratieve kunstschilder uit Noord-Brabant, die werkte als schilder, pastellist, aquarellist, en medailleur. Hij is vooral bekend door zijn landschappen "zeer driftig en met kracht op het doek gezet."
Van den Braken werd geboren in 1896 in Eindhoven als zoon van Poulus Catharina (Pauw) van den Braken (1868-1963) en Maria Elisabeth Cecilia van Bakel (1894-1980). Hij was de jeugdvriend van Antoon Coolen, die bekend werd als romanschrijver. Van den Braken was een bewonderaar van Vincent van Gogh. In het schildersdorp Heeze kreeg hij onderricht van de schilder Jan Kruysen. en had contact met zijn zoon Anton Kruysen. Veel van de technieken van het schilderen heeft hij echter zichzelf bijgebracht.
Van den Braken heeft op vele plaatsen gewoond en hij heeft ook veel gereisd. Reeds op twaalfjarige leeftijd besloot hij Brabant te verlaten om met zijn schildersbenodigdheden de wereld rond te trekken. Hij werkte in zijn jonge jaren onder andere in Eindhoven, Brussel, Kortenhoef, Parijs, Londen en Rome. Later in zijn leven werkte hij enige tijd in Noord Amerika in Montreal en Toronto in Canada, Palm Beach in Florida en in Mexico City. Terug in Nederland werkte hij in Amsterdam, Den Haag, en Eindhoven en ten slotte in Sterksel.
Hij schilderde vooral landschappen (dorpsgezichten, stadsgezichten en havengezichten) en stillevens, waarbij hij uitging van zijn geheugen en van schetsen. Ook in het buitenland maakte hij veel schilderijen die het authentieke Noord-Brabantse landschap weergaven.
Naar hem is het Peter van den Brakencentrum te Sterksel genoemd, waar werken van hem en van aan hem verwante tijdgenoten worden tentoongesteld. (Bron: Wikipedia)