Hein Kever werd geboren in een rijke familie. Zijn moeder was bevriend met Jozef Israëls, die Hein een plaats gaf in de ateliers van eminente lithografen, onder meer bij Petrus Franciscus Greive. Kever studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen bij Karel Verlat. Hij vestigde zich in Blaricum, maar had ook een pied-à- terre aan het Oosterpark in Amsterdam, waar hij tijdens de wintermaanden verbleef.
Kever verbleef korte periodes Oost-Gelderland en Brabant maar verbleef verder altijd in het Gooi. In 1887 trouwde hij en kocht daar een huis, in Laren: tegenover 'Villa Ariette' van Anton Mauve.
Kever wordt gerekend tot de Larense School. Hij schilderde landschappen, portretten, stillevens en een aantal stadsgezichten, maar werd vooral bekend door zijn vele sobere boereninterieurs uit de toen armoedige Gooi-streek. In zijn beste werken steekt hij daarmee zijn 'rivaal' Albert Neuhuys naar de kroon. Hij maakte slechts beperkt gebruik van contrasten en lichteffecten. Op latere leeftijd werd zijn toets wat losser en kreeg hij blijkbaar meer zelfvertrouwen door zijn succes.
Hein Kever overleed te Laren in 1922, 67 jaar oud. Ter nagedachtenis is in Laren de 'Hein Keverweg' naar hem genoemd.
Aangeboden wordt een stilleven met ranonkels. Olieverf. Marouflé. In zware, goudkleurige lijst.
Foto’s maken deel uit van de beschrijving.