Bruno Goldschmitt - Woodcut from the portfolio Die Bibel: Daniel's Traum - circa 1920

Prachtige houtsnede van Bruno Goldschmitt. Titel: "Daniels Traum" (uit de portfolio "Die Bibel") Jaar: ca 1920. Afmetingen blad: H39.5 x b50cm. Afmetingen voorstelling:  H29,3 x b41cm. Rechtsonder met potlood gesigneerd. Nummer: III/43.  De authenticiteit van de aangeboden werken worden volledig gegarandeerd. Een certificaat van echtheid kan, op aanvraag, worden gemaild.


Bij aankoop kan het werk worden opgehaald in 's-Gravenzande ( vlakbij Den Haag (Scheveningen), Rotterdam en Delft en 5 minuten van het strand). De termijn voor het ophalen , bij vooruitbetaling, is zeer ruim, m.a.w. de koper kan het werk weken of zelfs maanden later ophalen en het zo mogelijk combineren met een bezoek aan één van de bovengenoemde steden of het strand. Het werk kan ook worden verzonden. Onze verzenddagen zijn dinsdag en donderdag.



Bruno Goldschmitt (geboren 22 maart 1881 in Neurenberg, † 4 april 1964 in München) was een Duitse schilder, frescoschilder, graficus, houtsnijder en lithograaf.

Leven
Bruno Goldschmitt ontving zijn artistieke opleiding aan de Neurenbergse School voor Toegepaste Kunsten en aan de Academie voor Schone Kunsten van München. In 1900 stichtte hij samen met Hermann Hesse, Ludwig Finckh, Robert Weise en anderen een kunstenaarskolonie aan het Bodenmeer. Goldschmitt kwam in 1905 naar Berlingen met zijn vriend, de Baselse architect Hans Hindermann.

Hij schilderde de frescocyclus "King Laurin" in het Parkhotel Laurin in Bolzano en fresco's in het hoofdbureau van politie in München. In het stadhuis van Pasing hangt een wandtapijt van Bruno Goldschmitt.

In 1932 werd hij lid van de NSDAP. Goldschmitt verzorgde in 1936 de decoratie van het Künstlerhaus in München voor het bijzonder feestelijke "Olympische Carnaval".

In de studie The Tapestry in National Socialism van Anja Prölß-Kammerer uit 2000 wordt Goldschmitt beschreven als een fervent partijlid. In een brief uit 1935 aan de raad van bestuur van de “German Art Society” schreef hij over joden en communisten dat zij “een geïmporteerde rotte spons” waren die uit de kunst van het “ontwaakte Duitsland” moest worden verwijderd.