Oskar Laske - Ets, Marche aux poissons Bruges. ( Vismarkt van Brugge ) - Verkocht

Oskar Laske
1874 Czernowitz - 1951 Wenen
Oskar Laske werd geboren op 8 januari 1874 in Czernowitz, Bukowina (nu Oekraïne). In 1884 verhuisde hij met zijn gezin naar Wenen en in 1888/89 kreeg hij privélessen landschapstekenen van Anton Hlavacek. Van 1892 tot 1898 studeerde hij architectuur aan de Technische Universiteit van Wenen en aan de Academie voor Schone Kunsten in de klas van Otto Wagner. Na zijn afstuderen aan de universiteit trad hij toe tot het bedrijf van zijn vader, "Laske & Fiala".
Zijn bekendste gebouw, de apotheek “Zum Weißen Engel” in Wenen, werd in 1901/1902 in Art Nouveau-stijl gebouwd.
Tijdens uitgebreide reizen naar Engeland, Schotland en Italië maakte Laske zijn eerste schilderijen en etsen. In 1907 werd hij lid van de Hagenbund, later ook van de Secession en het Künstlerhaus. Pas in 1908 besloot de jonge architect, die als lid van de Hagenbund groot succes had met zijn tentoonstellingen, schilder te worden. Uitgebreide studiereizen brachten hem door heel Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika, wat tot uiting kwam in zijn schilderijen en illustraties.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog behoorde Oskar Laske tot het "Kriegspresseviertel" (oorlogspersdistrict) en werkte als oorlogsschilder voornamelijk in Roemenië, Rusland en Oekraïne. Tijdens de oorlog, in 1916, trouwde hij met pianist en docent Emilie Klein. In 1924 werd hij lid van de Weense Secession. In het interbellum ontving Laske de kunstprijs van de stad Wenen en de gouden medaille van de Oostenrijkse staat.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog leefde hij in een soort interne emigratie. Vanaf dat moment concentreerde zijn werk zich op uitzichten op Wenen en omgeving.
Oskar Laske stierf op 30 november 1951, drie jaar na de dood van Emilie, op 77-jarige leeftijd aan een longziekte in Wenen. Het jaar daarop werd hij postuum geëerd met een grote herdenkingstentoonstelling in de Albertina in Wenen en in het Künstlerhaus.
Vertrekkend van het traditionele Oostenrijkse stemmingsimpressionisme ontwikkelde hij dankzij zijn verteltalent een stijl die destijds ongekend was in Wenen, met een voorliefde voor het vrolijke en het bizarre. Het werd bekend met werken als "Das Narrenschiff" of "Die Vogelpredigt".