Twee Hindoeïstische bronzen beeldjes van de godinnen Lakshmi en Radha.
Lakshmi is te herkennen aan de schelp in haar hand.
Radha heeft een fluit in haar hand en is goudkleurig.
Beide dames staan in tribhanga: het lichaam heeft 3 buigingen, leunend op 1 been.
Shri Lakshmi, soms ook Mahalaxmi (Sanskriet: लक्ष्मी
lakṣmī) is de hindoeïstische godin van licht, rijkdom en geluk, en tevens van schoonheid, moed, vruchtbaarheid en liefde. Ze wordt binnen het hindoeïsme als moeder van het universum beschouwd, en wordt vereerd tijdens het jaarlijkse lichtfeest Diwali.
Radha was in het eerste deel van de Mahabharata, een boek vol legenden over Krishna, een godin in het hindoeïsme, een van de koeherderinnen of "gopi's" die hem vergezelden. In de Voor-Indische kunst worden Krishna en Radha vaak samen afgebeeld. Krishna bespeelt op deze prenten vaak zijn fluit. Radha is in Vrindavan geboren, zij wordt als de belichaming van "Hladini-Shakti" of goddelijke liefde gezien. Men ziet haar als de reïncarnatie van Krishna's (Vishnoes) gemalin Lakshmi die hem in iedere reïncarnatie opnieuw terzijde staat. Krishna is weer een incarnatie van de god Vishnoe.
Het liefdespaar Krishna en Radha is een inspiratiebron voor verhalen, dansen, kunstvoorwerpen en film. Krishna wordt afgebeeld met een blauwige huid, Radha's bijnaam Gaurangi betekent in het Sanskriet de goudkleurige.( Bron Wikipedia )