Diepblauw geglazuurde schaal die het water vertegenwoordigt, waarop een bootje in ruwe klei en een broze kelk met delicaat ingelegde stukjes porselein. Water en boten zijn elementen die in het werk van deze kunstenaar veelvuldig naar voor komen. Na de dood van zijn vriend in 1996, trekt de kunstenaar zich terug en tracht het verlies te verwerken, hij komt langzamerhand weer op verhaal. Schepen maakt hij nog steeds, maar het zijn wel scheepswrakken die ontroeren door hun schoonheid, de schoonheid van het verval. Ze zijn beladen met symboliek, tonen ons de breekbaarheid van ons bestaan.
Meer info over deze kunstenaar en de symboliek van zijn werk op https://www.okv.be/artikel/keramiekkunstenaar-frank-steyaert