Adolf Schinnerer - Ets, zonder titel - Verkocht

Het werk is H. 21 x B. 25 cm, vel is H. 48 x B. 59 cm.

Adolf Schinnerer, zoon van pastoor von Ahornberg , die stierf in 1886 , groeide van 1887 tot 1900 op met zijn moeder en broers en zussen, waaronder Johannes Schinnerer , in Erlangen en woonde van 1903 tot 1912 in Tennenlohe bij Erlangen. Hij studeerde in Karlsruhe aan de kunstacademie en was leerling van onder meer Walter Conz , Ludwig Schmid-Reutte (1862–1909) en Wilhelm Trübner . Vervolgens studeerde hij aan de Academie voor Schone Kunsten in München en studeerde ook kunstgeschiedenis. In 1909/1910 ontving hij de Villa Romana-prijs , samen met een verblijf van een jaar in Italië.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende hij enkele jaren als infanterist en in de staf . In 1918 verwierf hij een pand genaamd “Schlössl” in Ottershausen in de kunstenaarskolonie Haimhausen nabij München , dat in de toekomst het centrum van zijn leven zou worden. [1] Tegelijkertijd huurde hij tot eind jaren dertig altijd appartementen in München. In 1920 werd hij benoemd tot lid van de Staatsschool voor Toegepaste Kunsten in München .
Oorspronkelijk was hij gebaseerd op het Franse impressionisme en maakte hij voornamelijk figuurschilderijen en landschappen, maar later beperkte hij zijn palet tot enkele krachtige kleuren. In München, waar hij in 1913 medeoprichter was van de Nieuwe Secession , gaf hij vanaf 1924 les als professor in de ets- en tekenklas aan de Academie voor Schone Kunsten.
Naast zijn onderwijswerk was Schinnerer een uiterst productief kunstenaar. Hij wordt beschouwd als een meester in de droge naald en heeft veel geïllustreerd. B. 1921 De storm van William Shakespeare . In 1922 schreef hij in een brief dat hij al ongeveer 700 platen had geëtst, ongeveer 20.000 etsen had gedrukt en verkocht en ongeveer 100 schilderijen had geschilderd. In de jaren die volgden was hij vaak betrokken bij het organiseren van tentoonstellingen en overlegde hij daartoe met tal van bekende kunstenaars.
In 1937 werden de grafiek van Schinnerer in beslag genomen uit verschillende musea en openbare collecties tijdens de campagne ' Degenerate Art '. [2]
In 1945 werd Adolf Schinnerer waarnemend directeur en vanaf 1946 werd hij president van de Academie voor Schone Kunsten in München tot aan zijn pensionering in 1947. In 1946 nam hij de reorganisatie van de Dachauer Kunstenaarsvereniging (KVD) op zich , waarvan hij tot 1947 het eerste voorzitterschap bekleedde, en was hij betrokken bij de heroprichting van de Vereniging voor Originele Etsen en de “Vereniging van Vrienden van de Staatsgrafische Collectie in München ”.