De Fransman Eric Peyret (1964) werkt in een stijl die vaak omschreven wordt als hyperrealisme gecombineerd met trompe-l’oeil en architecturale studies.
De werken van Peyret zijn als volgt te typeren:
1. Architectonisch detail
Peyret schildert vaak bouwkundige structuren, bruggen, steigers, industriële elementen, en onderdelen van infrastructuur met grote nauwkeurigheid. De composities zijn doorgaans rigoureus, met aandacht voor perspectief, staal, beton, metaal, en lijnen.
2. Hyperrealistische benadering
De afwerking is strak: weinig zichtbare penseelstreken, glans en reflecties van metaal of glas. Texturen van oppervlaktes (roest, verf, beton) met subtiele nuance.
3. Contrast in licht en schaduw
Lichtval is vaak belangrijk in Peyret’s werken: schaduwen en reflecties helpen de driedimensionaliteit te versterken. Daarbij is het lichttijdstip van de dag (zonsopgang, namiddaglicht) of een bepaalde atmosfeer (schemering, mist, industriële verlichting) bepalend voor de sfeer.
4. Kleurpalet
Doorgaans koel (grijzen, blauwigheid, metaal‐achtige tinten) en gecombineerd met warme accenten (roest, koper, hout) om contrast te geven. Niet flamboyant, maar meer ingetogen technisch.
5. Compositie en functie
In het werk Bridge Work (2009) is de brug zelf het centrale element met vanaf de brug zicht op de stad. Door de afrastering en rond de bebording is de stad New York afgebeeld met in de compositie een centrale rol voor de iconische ‘Chrysler building’.
6. Stemming en sfeer
Het werk ademt een rustige maar imposante sfeer, monumentaal, stilstaand (“still life in architectuur”), met tonen van verlatenheid en functionaliteit.
Het werk is in uitstekende conditie.