Bronzen beeld, gesigneerd Jan van Luijn.
Jan van Luijn (Utrecht, 1916 – 1995) was een Nederlandse beeldhouwer, zoon van kleermaker Dirk Govert van Luijn en Fredrica Wilhelmina van Bree. Gestimuleerd door oudere broer Dick van Luijn ging hij schilderen en volgde een opleiding aan de kunstnijverheidsschool in Utrecht. Hij volgde de tekenklas van J.H. Jurres aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam, maar stapte al snel over naar beeldhouwen. Met Piet Esser en Johan Limpers kreeg hij les van Jan Bronner. Vanaf 1939 werkte hij aanvankelijk bij Jo Uiterwaal.
Van Luijns eerste grote opdracht was het monument voor de Binnenlandse Strijdkrachten in Utrecht, dat in 1947 door prins Bernhard werd onthuld.
Van Luijn is vooral bekend van zijn grote monumentale werken in de publieke ruimte. Kleinere werken van hem zie je zelden.
Zie verder o.a. https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_van_Luijn
en https://vanberkelbeelden.wordpress.com/beeldhouwers/j-r/jan-van-luijn/