Acryl op Masoniet (Hardboard) van de Vlaams-Belgische kunstenaar Leo van Paemel*, getiteld 'Het Vlaamse Land' (1970). Signatuur: rechtsonder. Staat: zeer netjes! Afm. incl. brede, gouden Lijst (B x D x H) ca. 104 x 5 x 84 cm. We hebben diverse werken van Van Paemel.
*Leo Joris van Paemel (1914 -1995). Van Paemel werd met tweelingbroer Willy in Blankenberge geboren. Hij vertelde zelf dat hij eigenlijk altijd heeft getekend, voor zover hij zich zijn kinderjaren kon herinneren. Er bestaan nog tekeningen door hem gemaakt in Lissewege en Uitkerke en van de toenmalige vissershaven van Blankenberge, daterend van 1927. Hij was toen dertien jaar oud en als leerling van de RMS in Blankenberge genoot hij het voorrecht zijn Nederlandse opstellen met eigen tekeningen te mogen illustreren. Die werkjes werden dan uitgestald in een kastje op de overdekte speelplaats. Die steun op school was echter niet de enige die Leo Van Paemel mocht ervaren. De rol die zijn oom, etser Jules Van Paemel, speelde, die toen nog vooral schilderde, mag evenmin worden onderschat. Hij vergezelde zijn oom regelmatig in het polderlandschap rond Uitkerke, Lissewege, Zuienkerke of Dudzele. Daar kreeg Leo Van Paemel zijn eerste lessen schilderen.
Van 1929 tot 1934 studeerde hij aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en werd er herhaaldelijk bekroond. In het eerste jaar aan de academie behaalde hij al een eerste prijs en er zouden er nog heel wat volgen. In 1934 werd Van Paemel na een examen toegelaten tot het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten eveneens te Antwerpen waar hij tot 1940 een door Isidoor Opsomer bijzonder gewaardeerd leerling was. Leo Van Paemel was een generatiegenoot van Jan Cox, Jack Godderis, René De Coninck, Mark Macken, Mark Mendelson en de Bruggelingen Luc De Jaegher en Luc Peire, maar hij is een totaal eigen weg opgegaan. Van 1942 tot 1946 had hij zijn atelier in Brussel. In 1946 keerde hij terug naar Blankenberge. Vanaf de jaren 60 heeft hij van kunst zijn beroep gemaakt. In 1968 verhuisde hij naar Brugge, waar hij zijn atelier had niet ver van de halletoren. Hij is ook in Brugge gestorven, maar ligt begraven in Blankenberge.