Het Nieuwe Bouwen

Het Nieuwe Bouwen is een verzamelnaam voor radicaal vernieuwende architecturale bouwstijlen uit die opkwamen in de eerste helft van de twintigste eeuw. Deze moderne architectuur ontstond in Duitsland, Nederland en Frankrijk en wordt gezien als verwant aan het functionalisme, de Nieuwe Zakelijkheid, de Internationale Stijl en Bauhaus. Aanhangers van het Nieuwe Bouwen streven naar zuivere vormen met minimale versiering met als doel woningen en woonervaring te verbeteren. Ze waren voor verantwoord materiaalgebruik en gebruikten vooral pleisterwerk, beton, metalen en glas. Functionaliteit, transparantie, herhaling en functiescheiding zijn kenmerkend voor deze bouwstijlen.