Bart Baele - Eigenzinnig Belgisch kunstenaar "Mijn kamer met slapende Kat" potloodtekening - Verkocht

De schilderijen van Baele doen soms associatief aan de vermommingen bij James Ensor denken. Die obsessieve zelf-(ont)maskeringen, zie je in Baele’s werk via omwegen weer terug. Om zomin mogelijk sporen over zichzelf achter te laten wil hij graag in zijn werk verdwijnen.
‘Ik probeer ieder schilderij zo te maken dat ze niet beginnen te praten met mij. Ik wil niet dat je meteen weet wat er gebeurt. Dat doe ik om mensen te misleiden. Ik ben zo’n beetje paranoia…..letterlijk. Ik vlucht weg… Ik wil niet gevolgd worden en geen duidelijke sporen achterlaten zodat men weet wie ik ben. Ik heb psychische achterdocht en daarom laat ik als een Hans en Grietje bij iedere stap een broodkruimel na… een klein spoortje.’

In Bart Baele’s kunst maken wij kennis met een magische wereld vol verwijzingen en bezweringsformules. Demonen en literaire helden gevat in zelf samengestelde zwarte verf. Schedels, teksten en initialen als AA (Artaud), VVG (van Gogh), CDF (Casper David Friedrich), NP (Nicola Pirosmani). Bart Baele zegt daar over: ‘Ik houd erg van Breughel en zijn Toren van Babel. Er is van hem in al die jaren te veel verloren gegaan, daarom houd ik des te meer van kunstenaars die bijna niets voltooid hebben. In die schaarse werken zit namelijk alles van hun denken’. Die gedachte komt overeen met de geslotenheid van zijn donkere doeken vol gestolde emotie.

Hartenkreet
De tekeningen noemt hij het afval van zijn hand en het restafval van zijn hoofd. Dat maakt ze door de directe emotie explosief en heftig. Ondersteund door teksten of kreten torsen ze de zwaarte van het bestaan. ’Pijn verlaat ons uit ons hoofd…ik smeek u verlaat ons’ uit 2005 is zo’n hartenkreet. Iedere lijn heeft betekenis, iedere vlek en ieder woord. Zijn persoonlijke zoektochten beleef je ook als kijker wanneer je de doorleefde voorstellingen geduldig op je in laat werken. Dat vergt veel aandacht, want achter ieder beeld gaat een duister geheim schuil dat door Bart Baele niet meteen prijs gegeven wordt. Dat levert prachtige en belangrijke kunst op waarvan je van harte hoopt dat dit besef hem tevens troost biedt.

Ronald Ruseler
Haarlem – april 2017
voor het kunstblad Palet Magazine No 389 – juni/juli 2017.