Emil Pottner - Haan en adelaar: de nieuwe kampioen. Originele lithografie, 1915.

Emil Pottner: Haan en Adelaar ("De Nieuwe Kampioen"). Originele lithografie, 1915. Beeldformaat 26,3 x 22,3 cm, bladformaat 40,5 x 32 cm, uit de portfolio "Originele stenen tekeningen van de Berliner Secession", Julius Bard, Berlijn, 1915. Onderaan de rand gegraveerd met de signatuur van de Berliner Secession en typografisch getiteld "Emil Pottner: De Nieuwe Kampioen", gesigneerd in de steen.
Referentie: Söhn HdO (Handboek originele afbeeldingen) nr. 43212-3 (met illustratie).


De prent is een allegorische weergave van de oorlog tussen Frankrijk en Duitsland. De afbeelding van een haan die vecht met een adelaar kan worden geplaatst binnen de politieke beeldtaal van die tijd. De haan fungeert als een traditioneel nationaal symbool van Frankrijk ("le coq gaulois"), terwijl de adelaar het Duitse Keizerrijk vertegenwoordigt in de politieke iconografie. De titel "De Nieuwe Krijger" versterkt deze interpretatie door te wijzen op een nieuwe, frisse of onverwachte vijand – een verwijzing naar de dynamische ontwikkeling van de Eerste Wereldoorlog, waarin frontlinies en machtsevenwichten in 1915 voortdurend verschoven. Het gevecht tussen de twee dieren is niet bedoeld als een realistische scène, maar eerder als een politiek geladen, doelbewust gebruikt commentaar op de gebeurtenissen van die tijd.
Emil Pottner, zoon uit een Joodse acteursfamilie, werd geboren in 1872. Hij sloot zich in 1904 aan bij de Berliner Secession en werd in 1913 tot bestuurslid gekozen. In 1933 werd hem een beroepsverbod opgelegd en zijn laatste tentoonstelling vond plaats in 1935 in het Joods Museum aan de Oranienburger Straße in Berlin-Mitte. Hij woonde in Petzow aan de Havel. Als gevolg van het werkverbod van het naziregime voor Joden werd Pottner eind 1933 gedwongen zijn keramiekatelier in Charlottenburg te sluiten. In 1938 moest hij zijn landgoed in Petzow, waar hij zijn tuinschilderijen en houtsneden had gemaakt, verkopen. Op 24 juli 1942 werd hij gedeporteerd naar Theresienstadt, van daaruit op 26 september naar Treblinka en vervolgens naar het vernietigingskamp Maly Trostinets. Zijn laatste communicatie met hem dateert van 28 september 1942.