Engelien
Kooij (Amsterdam, 1957)
Engelien
Kooy (1957) voltooide de Modeacademie Vogue, maar meldde zich direct
daarna aan bij een opleiding reclametekenen. Want het was haar
gaandeweg duidelijk geworden dat haar grote liefde lag bij papier en
canvas, niet in draad en textiel. Voor haar waren voortaan schetsen,
schilderijen en tekeningen het eindresultaat. Ze vestigde zich als
zelfstandig illustrator en kreeg onder meer veel portretopdrachten.
En vervolgens, na een periode van toegewijd moederschap, maakte ze
een wervelende rentree als vrij kunstenaar. Nu werkt zij dagelijks in
haar atelier te Amsterdam, schilderend vanuit een diepe bron van
levenservaring en humor. De schilderijen tonen veelal sensuele,
rondborstige vrouwen. Vrouwen die allen in contact staan met hun
innerlijk. Zo zijn hun hoofden klein: kennelijk vrij van
vooropgezette gedachtes. Dat brengt hun onderbewuste naar boven en
het stelt hen in staat buiten beperkte overtuigingen te treden.
Katten, dieren en bloemen staan symbool voor dat onbewuste.Vaak lijkt
door de compositie het doek niet groot genoeg - het tafereel probeert
bijna uit zijn ruimtelijke beperking te barsten. Het is een spanning
die overeenstemt met de kracht van het werk zelf. Engelien Kooy legt
in de beknellende compositie nog een andere verbinding: «Ik denk dat
gezette vrouwen zich vaak opgesloten voelen in hun eigen lijf. Dat is
jammer. Want wat opgesloten zit, krijgt geen zuurstof en sterft af.»
Ze spreekt vrijmoedig uit persoonlijke ervaring: «Zelf ben ik dertig
kilo zwaarder geweest - ik weet wat het betekent.» Maar boven de
laag van onderhuidse spanning en introversie, straalt het werk van
Kooy vooral liefelijkheid en humor uit, erotiek, levenslust en
ontspanning. Dat weerspiegelt zich ook in het royale materiaalgebruik
en de rijke kleuren. Engelien Kooy maakt ook doeken met een heel
andere thematiek, de zogenaamde Dreamscapes.
Nederlands