Een tengere man, geknield, de benen tegen elkaar, lijkt in meditatie verzonken. Zijn op de borst gekruiste armen evoceren onzekerheid, of eenzaamheid. Hij kijkt naar beneden, overweldigd door het gevoel dat hem overspoelt. De geknielde van de fontein van George Minne is een van de meest iconische werken van de Gentse beeldhouwer. De kunstenaar, die zich sterk tot de gotische kunst aangetrokken voelde, lengt het lichaam hier uit en vereenvoudigt zijn vorm, zonder op de klassieke canons terug te grijpen.
Minne bracht bijzonder originele werken voort maar werd aanvankelijk door de traditionele kritiek verguisd. Al snel kreeg hij echter de steun van de symbolistische dichters, en onder meer Maurice Maeterlinck loofde zijn krachtige kunst, die pijn en een grote innerlijkheid evoceert. De eerste door Minne gebeeldhouwde geknielden dateren van 1899 en waren te zien op de tentoonstelling van La Libre Esthétique, een avant-gardebeweging, in een compositie van vijf identieke personages die wellicht op Rodin was geïnspireerd. Het werk maakte grote indruk op de kritiek en werd de basis van de Fontein der geknielden in Gent en in Brussel. Die van Gent, die in 1937 werd geïnstalleerd, schokte de mensen door de naaktheid van de beelden.
Als beeldhouwer van de ziel en van het geheim sloot Minne zich aan bij de geliefkoosde thema’s van de symbolistische kunstenaars. Maar zijn uiterste vereenvoudiging van de vorm maakte van hem ook een van de voorlopers van de expressionistische beeldhouwkunst, met name in Duitsland.
Bijzonder mooie patine.