Helen van Zijl - Helen van Zijl: Koe, gemengde techniek (mooi ingelijst) - Verkocht

Mooie koe van Helen van Zijl (leerling van door Oskar Kokoschka) in strakke lijst, achter glas en passepartout.  Niet gesigneerd en niet gedateerd.

Afmetingen: 78cm x 63cm (incl. lijst), 54cm x 36cm (binnen passepartout)

Werk moet gezien kwetsbaarheid en relatief lage prijs het liefst worden opgehaald in Diemen.  Brengen rondom Amsterdam voor benzine vergoeding is evt. mogelijk.  Als het echt niet anders kan, dan is het nogelijk dat het werk verstuurd wordt binnen Nederland op kosten van de koper (15 euro) en, belangrijker, op uitdrukkelijk risico van de koper.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Wilhelmina Hendrika (Helen) van Zijl (Utrecht, 1924)

Opleiding: Académie Julian, Parijs

In Salzburg nam zij deel aan de zomercursussen van expressionist Oskar Kokoschka. Vooral dat laatste heeft veel indruk op haar gemaakt. Hier leerde zij om te kijken. "Kokoschka, ja dat is echt een groot meester. Hij leerde kunstenaars de verschillende manieren waarop een model -een man, vrouw, dier of ding- kan worden bezien. ´Kijk hoe het licht erop valt´, zei hij tegen ons. Die manier van kijken is toch van belang geweest voor mijn latere werk."

Aanvankelijk woonde Van Zijl op een zolderkamertje in Amsterdam. "Ik was zo vreselijk arm. Ik had echt niets. Een komfoortje (kooktoestelletje op gas, red.), een wastafel en bed. Dat was alles." Ondanks de armoede bezat ze wel een autootje. Hiermee reisde ze in de jaren zestig onder meer naar Spanje. "Ik weet niet waarom ik het deed. Ik dacht ik ga naar Spanje en daar ging ik." Ze woonde vlak bij Alicante, in een kunstenaarsgemeenschap. Tien minuten van de zee af. "Met penseel, verf en papier trok ik het landschap in om te schilderen wat ik zag."

Landschappen, koeien en schapen, het zijn terugkerende thema´s in de werken van Helen van Zijl. De wijze waarop ieder jaargetijde, maar ook elk tijdstip van de dag het landschap en haar dieren anders kleurt en belicht, blijft haar fascineren. "Ik schilder de koeien, zoals ze daar staan, in een leeg landschap. Die zwarte vlekken op hun huid, het zijn net composities. En dan de manier waarop het licht daarmee speelt, ik blijf het prachtig vinden."

Ze probeert altijd een compositorische spanning in haar werk te creëren. De dieren zijn als het ware een compacte compositie in het lege vlak op de achtergrond, het landschap. Hoewel haar werk figuratief is, schuwt ze de abstractie niet. "Kijk, hier zie je het strand met de zee op de achtergrond en een soort mens-aanduiding. Ik had er natuurlijk ook een man of een vrouw van kunnen maken, maar dat geeft geen meerwaarde. Juist die versimpeling vergroot de zeggingskracht van de voorstelling."