Jacques Tange (Vlissingen, 1960)
Jacques Tange, opgeleid op de
Academie voor Beeldende Kunst in Rotterdam, heeft een kenmerkende stijl
waarbij er met opvallend kleurgebruik een bijzondere wereld gecreëerd
wordt. Thema’s die vaak terugkomen in het werk van Tange zijn de
verhoudingen tussen man en vrouw, de stad als ‘urban jungle’ en de
geïsoleerde positie van de mens. Tange werkt vaak met subtiele erotiek
en een knipoog, zoals in zijn 26-delige serie van het alfabet. In
Tanges werken is vaak sprake van een nachtelijk, droomachtig licht. Het
licht van de intimiteit. Binnen dit licht en de lijnvoering vinden we
vaak een vrouw, loom liggend of zittend en soms staande met haar rug
naar ons toe. Zij is kleurrijk gekleed in kleding die tegelijk verhult
en onthult, om haar sensuele vrouwelijkheid te benadrukken. Tange’s
kunstwerken zijn opgebouwd als een muziekstuk, met herhalingen in een
beeld en ritmiek in de vlakverdeling. Veel mensen zullen bij de eerste
aanblik van een werk van Tange denken, leuk, die kleuren, die humor en
die toegankelijke figuratie`, en leuk is het zeker. Maar wie alleen maar
oog heeft voor de charme van zijn figuratie, de volheid van zijn
kleuren en zijn ondeugende humor, gaat voorbij aan de diepste drijfveren
van deze kunstenaar. Drijfveren die zich wel degelijk tonen in het werk
en die de vrolijkheid en de stoute knipoog een diepere betekenis geven.