In de jaren '60 werd het
Amsterdamse Vondelpark, bedoeld voor passende verpozing van de burgerij,
bevolkt door lieden die daar zonder gène kwamen pitten en bij tijd en wijle
handelingen verrichtten die ongeschikt waren voor de kinderblik. De beeldhouwer
Jorna die een tijd lessen volgde bij de Italiaan Manza modelleerde zo'n
vrijgevochten figuur. Een naakte, slapende jongen, van bovenaf gezien. Hij
waant zich onbespied. De figuur is even gevoelig als krachtig geboetseerd;
naast hem ligt zijn knapzak, een vogeltje en een boomblad geven de verwijzing
naar de open lucht. De keerzijde is een indrukwekkend geheel van stempels en
letters. Rond de uil der wijsheid die alles ziet zijn ironisch het wapen van
Amsterdam, de datum, het vignet van de Vereniging en de signatuur van Iorna afgedrukt.
Daarboven in klassieke Romein SPQA; Senatus Populusque Amstelodamensis, het
bestuur en de bevolking van Amsterdam. Die laten dat allemaal maar gebeuren.
`Dat cera fidem' - Het zegel geeft vertrouwen.
Nederlands