Peter van de Braken. Riet aan de waterkant. Zeer interessant expressionistisch schilderij van de bekende Brabantse kunstenaar Peter van de Braken (1896-1979).
Petrus Anthonius (Peter) van den Braken (Eindhoven, 25 september 1896 -
aldaar, 11 januari 1979) was een Nederlandse figuratieve kunstschilder
uit Noord-Brabant, die werkte als schilder, pastellist, aquarellist, en
medailleur. Hij is vooral bekend door zijn landschappen "zeer driftig en
met kracht op het doek gezet."
Van den Braken werd geboren in 1896
in Eindhoven als zoon van Poulus Catharina (Pauw) van den Braken
(1868-1963) en Maria Elisabeth Cecilia van Bakel (1894-1980). Hij was de
jeugdvriend van Antoon Coolen, die bekend werd als romanschrijver. Van
den Braken was een bewonderaar van Vincent van Gogh. In het
schildersdorp Heeze kreeg hij onderricht van de schilder Jan Kruysen. en
had contact met zijn zoon Anton Kruysen. Veel van de technieken van het
schilderen heeft hij echter zichzelf bijgebracht.
Van den Braken
heeft op vele plaatsen gewoond en hij heeft ook veel gereisd. Reeds op
twaalfjarige leeftijd besloot hij Brabant te verlaten om met zijn
schildersbenodigdheden de wereld rond te trekken. Hij werkte in zijn
jonge jaren onder andere in Eindhoven, Brussel, Kortenhoef, Parijs,
Londen en Rome. Later in zijn leven werkte hij enige tijd in Noord
Amerika in Montreal en Toronto in Canada, Palm Beach in Florida en in
Mexico City. Terug in Nederland werkte hij in Amsterdam, Den Haag, en
Eindhoven en ten slotte in Sterksel.
Hij schilderde vooral
landschappen (dorpsgezichten, stadsgezichten en havengezichten) en
stillevens, waarbij hij uitging van zijn geheugen en van schetsen. Ook
in het buitenland maakte hij veel schilderijen die het authentieke
Noord-Brabantse landschap weergaven.
Naar hem is het Peter van den
Brakencentrum te Sterksel genoemd, waar werken van hem en van aan hem
verwante tijdgenoten worden tentoongesteld. (Bron: Wikipedia)