Raoul Hynckes (1893–1973)
Dorpsgezicht, aquarel op papier, gesigneerd rechtsonder.
In dit verstilde dorpsgezicht toont Raoul Hynckes zijn meesterschap in het oproepen van een haast tijdloze sfeer. Geheel in lijn met zijn werk uit de jaren 1930 tot begin jaren 1950 — een periode waarin hij zich losmaakte van het expressionisme en zijn weg vond naar het magisch realisme — ademt deze aquarel een wonderlijke rust. Geen mens te bekennen, geen beweging, enkel eenvoudige vormen, lege straten en gesloten gevels. De architectuur is herleid tot haar essentie: vlakken, licht, en schaduw, waarmee Hynckes een bijna surrealistische stilte neerzet.
Hynckes wordt gerekend tot de belangrijkste vertegenwoordigers van het Nederlandse magisch realisme, maar onderscheidde zich door zijn zachtere toets en contemplatieve benadering. Waar anderen monumentaal en streng schilderden, koos hij voor subtiele poëzie en vakmanschap.
Deze aquarel draagt lichte sporen van ouderdom in de vorm van foxing — een verschijnsel dat vaker voorkomt bij werken op papier van deze leeftijd. Dit doet echter geen afbreuk aan de zeggingskracht of kwaliteit van het werk. Integendeel, voor de ware liefhebber vormt het geen belemmering, zeker gezien de mogelijkheid tot professionele reiniging, waarmee het werk zowel esthetisch als in waarde nog kan winnen.
Een bijzonder en zeldzaam voorbeeld van Hynckes’ fijnzinnige kijk op het alledaagse — verstild, maar vol aanwezigheid.