Rene Daniels - 'Donkere Kamer'1986 - Verkocht

Bijzondere zeefdruk van Rene Daniels uit 1986.
Deze zeefdruk werd uitgegeven door het kunstblad Code uit Amsterdam.
Er werd in elk nummer van Code een originele zeefdruk bijgevoegd, in een oplage van 450 exemplaren, maar er zijn er nu maar weinig van over.
Vooral de exemplaren die nooit zijn ingelijst zijn schaars.

Renë Daniëls volgde vanaf 1972 de Kunstacademie van Den Bosch en sloot deze af in 1976. Hij volgde volgens zijn kunstvriend Henk Visch daar uitsluitend de heel vrije afdeling 'Grafiek'; daarnaast heeft hij zichzelf in deze jaren met name de schilderkunst eigen gemaakt. In een interview in 1983 gaf hij aan dat tijdens zijn studiejaren een aantal Duitse kunstenaars sterk zijn aandacht trokken zoals Markus Raets, Sigmar Polke en ook Georg Baselitz. Met name Raets viel hem toen op door een manier van werken die sterk aan de Belgische schilder René Magritte deed denken, met wie Daniëls in die tijd enige verwantschap voelde, wat betreft 'emotionele afstandelijkheid' 

Daniëls exposeerde voor het eerst te Düsseldorf in 1977. Hij voegde zich niet bij de Nieuwe Wilden die in die jaren en vogue waren, maar sloot aan bij een traditie waarin de nadruk ligt op de relatie tussen taal en beeld, zoals bij Marcel Broodthaers en later ook bij Hugo Debaere en Jan Van Imschoot. In 1978 maakte hij zijn schilderijenreeks van grammofoonplaten, boekenkasten en camera's. Zelf omschreef hij deze werken als zijn manier om los te komen en 'even flink te schilderen'. In die tijd van de punkmuziek bezocht hij vaak concerten waar hij met zijn super 8-camera filmpjes opnam; vandaar de genoemde onderwerpen die in zijn werk toen vaak terug kwamen. Deze werken werden al snel na het afsluiten van zijn academiejaren door kunstrecensenten getypeerd als 'verrassend, vernieuwend en provocerend'. Galerie Helen van der Mey haalde hem in 1978 naar Amsterdam en exposeerde dat jaar zijn recente werken.

Begin jaren tachtig deed Daniëls mee aan tentoonstellingen als Westkunst in 1981 in Keulen, Zeitgeist in 1982 in Berlijn, documenta 7 in 1982 in Kassel. In de jaren tachtig was hij internationaal bekend en werd zijn werk goed verkocht. Eind 1987 maakte een hersenbloeding echter een einde aan zijn korte loopbaan in de schilderkunst. Hij heeft sindsdien last van ernstige motorische stoornissen. Vanaf 2006 woont hij in Eindhoven en schildert en tekent weer kleine werken.