Etienne Elias, pseudoniem van Etienne Michiels (Oostende, 23 april 1936 – aldaar, 23 mei 2007) was een Vlaams kunstschilder die gerekend werd tot de nieuwe figuratie, de Europese variant van de popart.
Hij was een zoon van een brandweerman. Toeval wekte zijn belangstelling voor de schilderkunst. Als kleine jongen had hij de werken gezien van James Ensor in het huis van burgemeester Henri Serruys, en werken van Léon Spilliaert in het huis van de volgende burgemeester Adolf van Glabbeke. Het verlangen om zelf kunstenaar te worden was gewekt.
Hij kreeg gedurende vijf jaar zijn academische opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent. Hij kreeg hier een traditioneel onderricht in tekenvaardigheid en in de technische kennis van de schilderkunst. Hij is trouwens een begaafde tekenaar gebleken, getuige verschillende tekeningen in potlood, zoals Zelfportret met lederen handschoenen (1963), Portret van Olga Hautekeete (1971) en Zelfportret (1969). Bij het verlaten van de academie in 1959 werd deze veelbelovende artiest reeds onderscheiden met de Deleu-prijs, een van de vele prijzen die hem nog zouden toegekend worden.
Op zijn twintigste trad hij toe als broeder Elia (vandaar zijn pseudoniem Elias) in het Augustijnenklooster in Gent. In deze korte periode van vier jaar legde hij zich eerst toe op het non-figuratief schilderen en daarna op het uitbeelden van apostelen in de stijl der Vlaamse expressionisten van de Latemse School (zoals Frits Van den Berghe). Maar zijn kunstenaarsroeping was blijkbaar sterker dan zijn roeping tot het kloosterleven. Hij trad uit het klooster, keerde terug naar Oostende en legde zich volledig toe op het schilderen, steeds zoekend naar nieuwe paden en stijlen.
Zijn stijl was zeer divers en kende, in de loop van zijn leven, verschillende wendingen, met andere vormen en accenten. Maar steeds werd zijn kunst gedreven door zijn kleurrijke fantasie, waarbij hij inspiratie vond in zijn onmiddellijke omgeving, zijn vrienden en zijn woonplaats Oostende. Hij beeldde dit alles picturaal uit in zijn kleurrijke figuratieve beeldtaal, zoals hij dit alles observeerde met zijn wisselend kunstenaarsgevoel.