Frans van de Staak - Bijz. Unica Litho van eigenzinnig Amsterdams filmmaker en graficus - Verkocht

Mooie Unica-Litho (oplage slechts 8 stuks) uit 1979 getiteld "93" van Frans van der Staak (1943-2001). Gesigneerd en gedateerd en professioneel ingelijst.



Frans van de Staak werd geboren op 25 oktober 1943 te Amsterdam als schoenmaker's zoon. Na de H.B.S. volgde hij vanaf1963 een opleiding aan de Nederlandse Filmacademie, en richtte hetfilmtijdschrift Cineécri op. Vanaf 1971 kwam hij als etser en graficus in de toenmalige contraprestatieregeling [BKR]. Het actief bezig zijn met hetfilmmateriaal en het bij stukje en beetje opbouwen van de uiteindelijke film drukten hun stempel op zijn latere carrière vanaf het prille begin: 'filmmaken is knutselen' was zijn favoriete uitspraak. Zijn eerste films financierde hij vrijwel geheel uit eigen zak, d.w.z. wat hij spaarde van de BKR-regeling als graficus. Zijn films kenmerken zich door een consequent onderzoeken van (filmische) ruimte, waarin de taal zich beweegt van explitiet (tekst) naar impliciet (context) en omgekeerd: die 'beweging' wordt niet zozeer gespeeld als wel geschraagd door acteurs. De idee van een 'schepping-uit-het-niets' was hem vreemd: film is bij uitstek context gericht, parallel aan de ontwikkeling van de film zelf.

•     Vanuit evolutionair perspectief is imperfectie geen definitieve mislukking, slechts tijdverspilling, maar een kleine stap op weg naar perfectie, d.w.z. een poging manifest in de tijd, niet geleid door een contextloos idee van perfectie door een tijdloos subject. Tweedimensionaliteit van het filmscherm, het platte vlak, was zijn uitgangspunt, zoals het canvas voor de schilder, of de etsplaat voor de etser, en met het oog op het putten van het 'niet-triviale uit het triviale'. Maar zodra het canvas wijkt voor het filmscherm, de scènes en acteurs ontstaat er een niewe filmische context die in wezen onvoltooid blijft –en dus onuitputtelijk is– ondanks, maar eerder nog dankzij, de voortdurende poging tot* een poëtische structuur waarin die structuur zelf juist tot expressie komt: de 'poging tot' is ook tevens 'proeve van' een poging. Zijn eerste lange film De Onvoltooide Tulp voltooide Van de Staak in 1980. In 1996 ontving hij de L. J. Jordaanprijs van het Amsterdams fonds voor de Kunst voor zijn film Schijnsel. Zijn oeuvre omvat in totaal 25 films (