Deze kleuren litho van Hennie van der Vegt (1953) zit vol symboliek. Het lijkt te gaan om de strijd tussen goed en kwaad. Centraal staat een duister revolutionair (Amerikaans?) figuur die triomfantelijk op het wereldtoneel staat. Linksonder het 'zonnewiel', symbool dat o.a. door neo-nazi's wordt gebruikt om de suprematie van het blanke ras te verkondigen... centraal ook een kindje in een (biezen) mandje of kribbe... een koningskind... verwijzing naar Mozes en/of Jezus?
Jaar: 1989
Oplage: 63 van 200
Met de hand (potlood) gesigneerd, rechtsonder
Het kleurrijke blad verkeert in hele mooie staat en is keurig ingelijst in een witte wissellijst met enkele (zichtbare) gebruikssporen, o.a. krassen en verfverlies
Foto's maken deel uit van de beschrijving
Over de kunstenaar:
Hennie van der Vegt werd in 1953 in het Overijsselse dorpje Dalfsen vlak naast een boerderij geboren en groeide op tussen de dieren, de weiden en de schuren. Hij is zelf amper anderhalve kip hoog als hij al begint te tekenen. Op z’n 21e wordt hij dan ook aangenomen op de Groningse Academie Minerva en krijgt ondermeer les van Mathijs Röling en Ben van Voorn.
Nauwelijks een jaar na het verlaten van de academie brandt zijn atelier in Groningen tot de grond af. De buitenmens maakt dan een even merkwaardige als vruchtbare sprong naar Amsterdam en omstreken, naar een atelier/woning in de drukke Jordaan èn naar een atelier/stal in het landelijke Ruigoord, vol dieren, weiden en schuren. Hij heeft er zijn paard en zijn verf en haalt in galop de verbrande tijd in. Er ontstaan vele series: bloemen, dieren, stillevens en naakten in alle huidskleuren. Alles in vliegende vaart geschilderd, op tien vierkante centimeter of tien vierkante meter, formaat is bijzaak en de verf krijgt nauwelijks de tijd om te drogen.
Vanaf 1979 werd zijn werk met grote regelmaat geëxposeerd in binnen- en buitenland. Naast het schilderen van portretten, zoals het portret van Johan Cruijff wat in de Arena hangt, gemaakt in opdracht van de Gemeente Amsterdam, ook de ‘Ruigoord Variaties’, portretten van mensen die op de een of andere manier een rol spelen in het theater van Ruigoord, stillevens, dieren en naakten. In toenemende mate wordt hij in binnen- en buitenland beschouwd als “de” schilder van bloemen, bloesems en gebladerte. De benadering van Van der Vegt heeft het genre Bloemstillevens een nieuwe impuls gegeven. Het heeft een ongekende vitaliteit en dynamiek gekregen. Solo-presentaties oa.; Singer Museum, Noordbrabants Museum, Amsterdam Museum. Groepspresentaties o.a.; Drents Museum, Museum het Valkhof, Museum Mohlmann.