Ets van Marjan Smit
Marjan Smit (1958) heeft zich toegelegd op de droge naald
techniek. Bij deze techniek worden lijnen met een scherpe metalen stift in een
zinken of aluminium plaat aangebracht, zonder gebruik te maken van een
zuuroplossing. De ondiepe groeven die hiervan het gevolg zijn, veroorzaken op
het papier waarop het wordt afgedrukt een typisch fluwelige toon. De metalen
plaat en het blad passeren drie keer, met verschillende kleurinkten, een grote
pers van 980 kg.
Smit neemt de
eigenschappen van de plaat als uitgangspunt. Haar etsen zijn opgebouwd uit
grillige, schijnbaar toevallige getrokken lijnen en solitaire vlakken. De
spontaniteit wordt in de hand gehouden, want de verschillende elementen zijn
samengevoegd in evenwichtige composities. Haar werkwijze benadrukt de
rauwe ambachtelijkheid van de droge naaldtechniek, wat de expressiviteit ten
goede komt. Naast grafiek maakt Marjan ook olieverfschilderijen en robuuste
glasobjecten.
Nederlands