Robbert Fortgens - Zeefdruk . Abstract - Verkocht

De kunstwerken van Robbert Fortgens (1960, NL) bevatten een karakter dat in eerste instantie vervreemdend overkomt. Zijn werken zijn abstract, maar de persoonlijke beeldtaal van Fortgens is zeer herkenbaar. Hoewel zijn werk modern lijkt, krijgt men langzaam het gevoel dat er een archaïsche kracht in zit. Ook bezitten de kunstwerken tekenen van conflict, terwijl het zo duidelijk de vrede van het monumentale bewaart in zichzelf.
Aanvankelijk associëren we monumentaal niet met schilderijen, eerder met overweldigende bergtoppen of hoge pilaren in kathedralen waar plotseling een straal licht de duisternis doorbreekt. Dit laatste beeld biedt ons de sleutel tot de prachtige kunstwerken en het centrale thema van hun schepper. Deze titanenstrijd tussen licht en donker is aanwezig in elke tijd. Het wordt uitgevochten tussen passie en de diepe angst van het fysieke en de krachten van het denken, maar ook tussen het kwade en het goede. In de lange rij van menselijke beschavingen die elkaar opvolgen, opbloeien en vergaan, is dit conflict doorslaggevend. Dit is niet alleen gestreden in mythologische verhalen, maar ook op de slagvelden van de wereld en uiteindelijk moeten we allemaal zelf tot het reine komen. Die strijd duurt een heel leven en definieert daarom precies wat menselijk voor ons is.
Robbert Fortgens toont zijn eigen strijd in zijn kunstwerken. Elk werk vormt een stadium in zijn vooruitgang en samen beelden zij dit proces uit, getiteld 'Hoe word ik wat ik wil zijn?’. Fortgens schilderde aanvankelijk stillevens met prachtige realistische fruitsoorten en gracieuze vrouwfiguren. Hij merkte echter op hoe de conventies van een beroep van invloed zijn op een schilderij en hoe dit benauwend kan werken en hoe het creëren van artistieke inhoud en diepgang in de weg kan staan van een scherpe visie. Iedereen komt in het leven op belangrijke kruispunten te staan en neemt, net als halfgod Herakles ooit deed, morele keuzes die de rest van je leven bepalen.
Een oud gezegde luidt: “De ambachtsman wint elke dag iets, de wijze man verliest elke dag iets”. Voor kunstenaars geldt hetzelfde en Fortgens koos voor het laatste. Het aspect van dit verliezen, wat eigenlijk neerkomt op je beperken tot het essentiële, vormt de basis voor zijn abstracte kunstwerken. Abstractie betekent immers letterlijk ‘verwijdering’. Zijn beslissing zou hem verwijderen van de maatschappij en haar ambities van status of materiële winst, maar zou hem de kans bieden om te doen waar hij al heel zijn leven van droomde, namelijk schilderen wat hij van binnen voelt.