Dirkje Kuik - William (Dirkje) Kuik - gemengde techniek op papier - fantasie landschap - Verkocht

• Dirkje Kuik (Utrecht, 7 oktober 1929 – aldaar, 18 maart 2008[1]) was een Nederlands schrijfster, graficus, illustrator, tekenaar en transvrouw.

Levensloop
De in Utrecht wonende en werkende Dirkje werd geboren als William Diederich Kuik. In 1977 ging Kuik de voornaam Dirkje bezigen en in 1979 liet Kuik zich in een ziekenhuis in Londen opereren en ging sindsdien geheel door het leven als vrouw. Over haar operatie, haar belevenissen als genderdiasporapatiënt, zoals zij het noemde en hoe zij haar leven na de operatie weer oppakte schreef ze uitgebreid, met name in Huishoudboekje met rozijnen.
Kuik studeerde enige tijd aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam, was kunstrecensent bij Het Parool en tekende voor Vrij Nederland. In 1960 richtte Kuik samen met Joop Moesman en Henc van Maarseveen het grafisch gezelschap De Luis op. Deelnemende kunstenaars met uiteenlopende ideeën wisselden elkaar af gedurende twintig jaar.
Als graficus, illustrator en tekenaar legde ze zich toe op stadsgezichten, figuurvoorstellingen en portretten; daarnaast was ze schrijver en dichter. Als dichter debuteerde ze in 1969 met de bundel 45 Gedichten, nog onder de naam William D. Kuik. Het werk wordt gezien als belangrijke bijdrage tot de Nederlandse neoromantische stroming. Voor Utrechtse Notities uit 1969 ontving ze de Prozaprijs van de gemeente Amsterdam. De door Kuik zelf geïllustreerde feuilleton De held van het potspel uit 1974 werd bekroond met de Vijverbergprijs.
Van 1958-1963 en van 1968-1972 was ze lid van het genootschap Kunstliefde, een Utrechtse vereniging van kunstenaars en kunstminnaars, opgericht in 1807. Dirkje Kuik overleed in 2008 en werd in zeer besloten kring begraven op de plaatselijke Begraafplaats Soestbergen. Na haar dood werd een expositie ingericht bij Kunstliefde aan de Nobelstraat als drieluik, haar beeldend werk, een biografisch overzicht van haar leven en beeldend werk van tijdgenoten.
Op 19 november 1985 gaf Kuik haar lezing in de reeks 'De Brandende Kwestie van...', georganiseerd door de Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam (SLAA) in De Balie.[3] Het thema intersekse stond centraal in de lezing.
In 2008 werd in haar voormalig woonhuis en atelier aan de Oudekamp 1 te Utrecht een museum ter ere van haar werk ingericht, dat zo'n vier jaar heeft bestaan. Vlakbij dit adres, op de hoek met de Herenstraat, werd op 10 december 2024 een attentietegel met QR-code onthuld.
Vanuit de voormalige stichting "Dirkje Kuik" werd haar artistieke nalatenschap beheerd. Eind 2024 was in Utrecht de tentoonstelling Hommage aan Dirkje Kuik van haar literair en beeldend werk te bezichtigen, georganiseerd door Salon Saffier en Galerie Waterbolk.