Harry Maas - Naakte blonde dame

Hele Mooie aquarel van Harry Maas 
Harry Maas (1906 - 1982)
Harry (Henri Frans Hubert) Maas wordt op 23 juli 1906 te Nederweert geboren als tweede zoon van de onderwijzer, journalist en schrijver Herman (Hermanus Hubertus Joannes) Maas (1877-1958) In Eindhoven treedt Harry toe tot de Eindhovensche Schetsclub die in 1929 door Jan en André van Bergeijk is opgericht. Al spoedig wordt hij de drijvende kracht van deze heterogene club, waar amateurs en professionals elkaar ontmoeten bij het tekenen naar gekleed en naaktmodel. Op de eerste expositie van de schetsclub in Kunstzaal Verheugen in 1932 is hij nadrukkelijk aanwezig. Ook sluit hij zich aan bij de door Johannes Nicolaas jr in 1934 gestichte De Zuid-Nederlandsche Onafhankelijken en doet als een van de opmerkelijkste verschijningen aan de eerste expositie in 1935 mee in het oud-stadhuis. In 1937 heeft hij een eenmanstentoonstelling de enige in zijn leven bij Kunstzaal Verheugen. In 1940 wordt hij met andere Eindhovenaren lid van de Bredasche Kunstkring, met welke kring hij enkele keren exposeert. Verder is hij met werk vertegenwoordigd op de landelijke tentoonstellingen Onze kunst van heden (Amsterdam 1939) en Kunst in Vrijheid (Amsterdam 1945). In december 1942 verliest hij bij een bombardement één oog. Na de Tweede Wereldoorlog exposeert hij als lid van Kunstkring De Kempen en is present op de laatst gehouden expositie van de Eindhovense Schetsclub bij kunsthandel Pijnenborg in 1949. Daarna is hij “wars” van exposeren, omdat hij geen werk op voorraad zou hebben. Immers zijn werk wordt goed verkocht o.a. via de kunsthandels Roelofs in Amsterdam en Beckers in Eindhoven. In de jaren dertig krijgt Harry Maas bekendheid als tekenaar en als schilder van portretten en figuurstukken. Daarnaast maakt hij linosneden en begint te etsen. Zijn voorkeurmodellen zijn de tweelingzussen Jeanne en Mary van den Bogaard, die beantwoorden aan zijn schoonheidsideaal: slank en blond. In de oorlogsperiode heeft Harry veel (bloem)stillevens gepenseeld. Omstreeks 1950 ontstaan er naar aanleiding van reizen naar Engeland en Frank rijk veel stadsgezichten en landschappen. Zijn passie voor treinen krijgt in zijn oeuvre een vaste plaats, hoewel hij graag nostalgisch op oudere beelden teruggrijpt en voor de stoffering evenals in zijn stadsgezichten een voorkeur voor modieus geklede, bevallige (school)meisjes heeft. Het vrouwelijk halfgekleed of pikant naakt loopt als een rode draad door zijn werk en de talloze, uitgewerkte naakten in olieverf, aquarel, zwart of rood krijt en de vlugge kwartierschetsen van voor hem poserende meisjes zijn het handelsmerk van Harry Maas geworden in een seksueel vrijer en opener wordende tijd. Desondanks probeert de overzichtstentoonstelling deze eenzijdigheid te doorbreken en te laten zien dat Harry Maas tot meer in staat was en te waarderen is als een vaardig kunstenaar.