Jan Sierhuis - Grote religieuze Ets - gesigneerd - 1977 - oplage 100 - Verkocht

De Amsterdamse schilder Jan Sierhuis (1928) werkte van 1946 tot 1948 en van 1953 tot 1956 aan de Rijksacademie voor beeldende kunsten in Amsterdam, waar hij les kreeg van onder andere Jan Wiegers. Aansluitend werkte hij een jaar aan het Hoger Instituut van Antwerpen, 1957-1958. Hij was achtereenvolgens lid van De Onafhankelijken, De Keerkring, en de Nederlandse Kring van Tekenaars.

Zijn reizen voerden hem naar Frankrijk, Spanje, Scandinavie, Cuba, Mexico, de Verenigde Staten, Duitsland, Marokko en Engeland. In 1956 werd hem de Therese van Duyl-Schwartzeprijs toegekend, een jaar latere ontving hij de, gedeelde, Mr. Westendorpprijs een Koninklijke subsidie. In 1987 ontving hij de Jeanne Oosting prijs voor de schilderkunst. Officier in de Orde van Oranje-Nassau werd hij in 2002. Jan Sierhuis gaf les aan Ateliers '63 in Haalem, 1968, en was van 1970 tot 1979 als begeleider verbonden aan Psychoplis (Vrije Academie) in Den Haag. Vanaf de jaren 1983/1984 was hij docent aan de Rietveld - en Rijks Academie, beide te Amsterdam. Na 1984 keert hij terug naar het romantische expressionisme, op grote formaten laat hij zich inspireren door de flamenco, die hem vooral boeien door het gevoel dat deze dans overbrengt. Deze dansen hebben alles van zijn schilderkunst: kleur, emotie, beweging en ritme.

Sierhuis is schilder, expressionist pur sang. Zijn grootste inspiratiebronnen zijn Cézanne, Matisse, Picasso en Van Gogh. De vitaliteit spat van zijn doeken en plaatst hem, samen met Appel, Corneille en Lucebert, in het centrum van de naoorlogse ontwikkelingen in de kunst. Als jongen op zwerftocht door Amsterdam ziet hij het stadsleven zoals Breitner en Israëls het zo levensecht hadden geschilderd. Een stad vol eenvoudige mensen die hard moesten werken om in leven te blijven, maar ook een stad met gezelligheid en solidariteit.