Jan Sierhuis.
Schilder, graficus, aquarellist, beeldhouwer.
Geboren in 1928 te Amsterdam. Als jongen was hij vaak op zwerftocht door Amsterdam. Hij groeide op met de stadsgezichten zoals die van Israëls en Breitner.
Opleiding: In 1945 startte Sierhuis aan een avondopleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam, maar verliet die al snel weer naar aanleiding van een conflict. Vervolgens ging hij naar de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en naar de Akademie van beeldende kunsten in Den Haag.
Sierhuis heeft voornamelijk gewerkt in Amsterdam en sinds halverwege de jaren ’80 in Spanje, maar heeft ook een aantal reizen gemaakt door Europa en Amerika.
Sierhuis is een expressionistische schilder. Hij stond samen met Appel, Corneille en Lucebert in het centrum van de naoorlogse ontwikkelingen in de kunst. In 1947 en 1948 was hij betrokken bij De Experimentelen (de Nederlandse voorloper van Cobra) en bij Cobra, maar was te jong om lid te worden. Sierhuis maakte aanvankelijk schilderijen van naturalistische landschappen. In de jaren ’50 en ’60 maakte uit vooral abstracte werken. Midden jaren ’60 werd het figuur in zijn schilderingen weer meer van belang. Hij ging zo over op meer figuratieve thema’s. Sierhuis doceerde in 1968 aan Ateliers ’63. Hij was van 1970 tot 1980 docent schilderen aan de Akademie van beeldende kunsten in Den Haag. Daarnaast heeft hij nog aan de Amersfoortse, de Rijks- en de Gerrit Rietveld Academie gedoceerd.
Exposities en prijzen:
In 1956 nam Sierhuis de Thérèse van Duyl-Schwartze portretprijs in ontvangst en in 1957 ontving hij de Koninklijke Subsidie voor de Schilderkunst, In 1989 ontving Sierhuis de Sandbergprijs. In 2002 werd hij Officier in de Orde Van Oranje-Nassau. Het werk van Sierhuis is tentoongesteld in Japan, de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en meerdere Europese landen. In Nederland is zijn werk onder andere opgenomen in het Stedelijk Museum Amsterdam.
Nederlands