Jeanne Bieruma Oosting - Map met 12 etsen: Une selection des fleurs du mal - 1976 - Verkocht

Map met 12 etsen van Jeanne Bieruma Oosting. Titel: Une selection des fleurs du mal. Dit bibliophiele album is de vijfde uitgave van De Gaillarde Pers. Afmetingen map: H41cm x b28cm. Nummer: 9/12. Jaar: 1976. De colophon is onderaan gesigneerd door de kunstenaar. De authenticiteit van het aangeboden werk wordt volledig gegarandeerd. Een certificaat van echtheid kan, op aanvraag, worden gemaild.

Verzenddagen: We verzenden op dinsdag - en donderdag

Ze is met name bekend geworden om haar grafische werk, als een van de vernieuwers van de Nederlandse grafische kunst van de twintigste eeuw.[4] Het was bij de grafische kunstenaar in Parijs Stanley William Hayter waar ze voor de oorlog allerlei nieuwe varianten van de grafiek leerde, buiten de al opgedane gebruikelijke grafische technieken die ze in Nederland had verworven. Bij hem leerde ze wat de etskunst betreft een geheel nieuw domein, van het toepassen van 'vernis mou' en aquatint tot nieuwe mogelijkheden als blinddruk en reliëfdruk, waarbij vooral ook het zelf drukken een belangrijke rol speelde. Ook raakte ze door hem vertrouwd met de mogelijkheden van kleurgrafiek, waar ze zich overigens aarzelend en pas laat aan overgaf. Na de oorlog keerde zij nog vaak naar hem terug voor een nieuwe studieperiode.

Als schilder en als aquarellist is Jeanne Oosting veel minder bekend geworden, omdat haar schilderijen en aquarellen weinig vernieuwingen in thema, vorm en techniek laten zien. Ze volgde het bestaande pad van het stilleven, het landschap het portret en het interieur.
Het portretschilderen is voor haar altijd een neven-activiteit geweest en deels in opdracht gedaan. Haar schilderijen bestaan voor het grootste deel uit stillevens van allerlei aard; bloemen die zijn gerangschikt in vazen, of nog in het papier, vruchten op fruitschalen of uitgestald op tafel. Ze vond vaak haar voorwerpen in eigen huis: een fles of een glas, een Chinese kom van porselein, een mes, een theedoek, of een paar boeken. Geleidelijk verliet ze in haar stillevens de monochrome kleuren; na de oorlog begon ze breder te schilderen en haar doeken worden kleurrijker en zonniger; vooral haar bloemstillevens krijgen dan meer kracht en uitstraling

Jaap Kruijff zocht en vond inspiratie in het Noord-Italiaanse landschap. Daar ervoer hij iets van het oerwoud uit zijn jeugd in Nederlands Indië. Zelf verklaarde hij zijn fascinatie met de rol van de natuur in zijn werk dat het draaide om de ‘droom van vroegste jeugdherinneringen aan opgegroeid zijn aan de rand van oerwoud’. Hij trad de natuur tegemoet vanuit bescheidenheid, open voor wat zich aandiende, een zuchtje wind die de bladeren deed trillen, een vogel die voorbij vloog of de zojuist door brand verschroeide en zwartgeblakerde woud.

Kruijff hierover:

‘Bomen vormen een vrijwel oneindige bron van tekenmogelijkheden en zelfexpressie. Zij dwingen tot beperking, abstrahering en ordening’. Bomen zag hij als symbolen van ‘leven en dood, angst en kracht, geborgenheid en eenzaamheid’. Bomen ‘overleven de mens en maken deel uit van een bijna-onsterfelijkheid, althans van een vorm van leven dat zich altijd weer verjongt en doorgaat’.

’In het losse, toevallige en/of willekeurige van een landschap voel ik mij het beste thuis om mijn ideeën te visualiseren.’

De lithografie was ‘zijn’ techniek. Wat hem daarin aansprak was de mogelijkheid om in lagen te werken zodat alle denkbare nuances van scherp en onscherp, van het kwetsbaarste grijs tot het aller diepste zwart, bereikbaar werden.