Karel Appel - litho 104/200, sans titre - gesigneerd en 1966 - Verkocht

Het werk bij voorkeur afhalen in Maarssen. Afleveren aan huis is mogelijk (binnen Nederland) tegen 0.30c/km retour.


Nederlandse schilder, beeldhouwer, tekenaar en dichter, geboren 25 april 1921 Amsterdam - overleden 3 mei 2006 in Zürich, Zwitserland.
Karel Appel wordt beschouwd als een prominent exponent van het expressionisme uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Zijn naam zal ook altijd verbonden blijven aan de CoBrA-groep (Copenhagen, Brussel, Amsterdam), die de schilderkunst drastisch vernieuwde. Karel Appel schildert, ook volgens eigen zeggen, nooit de abstractie, al benadert zijn werk dat wel sterk. Er zijn altijd herkenbare figuren te ontdekken, of dit nu mensen, dieren of zonnen zijn. Behalve schilderijen maakt hij gouaches, litho's en fel gekleurde beelden en reliëfs van hout, aluminium en polyester.

'Ik rotzooi maar wat an.' is een vaak geciteerde uitspraak van Karel Appel. Dat de expressionist allerminst een knoeier was bleek wel uit de film die Jan Vrijman in 1961 over hem maakte. Appels werkwijze bestond uit lang kijken, de spanning opbouwen en als de verftubes dan eindelijk ter hand werden genomen, barstte alle opgekropte energie in een haast dierlijke explosie het doek op.

Zijn latere werk, zoals de series Kampong bloed en Crime paintings, bewees zijn geëngageerdheid. 'Ik schilder als een barbaar in deze barbaarse tijd', stelde hij zelf. Op het canvas goot hij zijn verontwaardiging in 'kinderlijke' vormen en felle kleuren, aanvankelijk met sterke contouren maar gaandeweg steeds vrijer. Ook beeldhouwde en musiceerde hij — met sloophout en luidruchtig trommelend.

levensloop
Karel Christiaan Appel werd op 25 april 1921 in Amsterdam-Oost geboren in de Dapperstraat, midden in een volksbuurt, als zoon van een muzikale moeder en een kapper.

Op zijn veertiende kreeg hij een schilderskist van zijn oom. Samen met die broer van zijn moeder, een verwoed amateurschilder, trok hij de natuur in om landschapjes in de stijl van Monet te maken. Na enkele jaren in de zaak van zijn vader te hebben gewerkt ('Ik was een haarverfspecialist') werd hij vlak voor de oorlog het huis uitgestuurd omdat hij liever wilde gaan schilderen. Een te louche bestaan vond zijn omgeving. 'Toen ben ik op straat gaan leven. Want als schilder ben je gedoemd als een zwerver te leven in Nederland', knorde hij nog toen roem en rijkdom allang zijn deel waren en hij al sinds jaren in New York verbleef. In 1997 schatte het blad Quote zijn vermogen op 65 miljoen gulden (zo'n 30 miljoen euro).